حمله اسراییل به کنسولگری ایران
نداشمس حقوقدان و وکیل دادگستری در خصوص حمله اسراییل به کنسولگری ایران در دمشق گفت مطابق قوانین بین الملل کنسولگری هر کشور در خاک کشور دیگر محلی است برای ارتباطات دیپلماتیک میان کشورها و حمایت از شهروندانش و رفع مشکلات آنان و همچنین سفیر و پرسنل سفارت هر کشور دارای مصونیت سیاسی می باشند حمله اسرائیل به سفارت ایران تخطی کامل از قوانین بین الملل و خلاف کنوانسیون و روابط دیپلماتیک ۱۹۶۱ وین و قواعد و مقررات بین الملل است
#آرزوی فردای بهتر
____
✍🏻پانویس:پیشگام
در پاسخ به ندا شمس باید بگویم؛
اشغال سفارت آمریکا
اشغال سفارت اسراییل
اشغال سفارت عربستان
اشغال سفارت بریتانیا توسط انقلابیون و سپس گروه های به قول حکومت (سرخود_خودجوش_خود سر) نیز بر خلاف کنوانسیون ژنو و روابط دیپلماتیک مندرج در سال ۱۹۶۱ وین بوده اند!!!
گروگانگیری دیپلمات های آمریکایی هم بر خلاف قواعد و مقررات بین‌المللی بود!
و پرسش اینجاست که ؛
«آیا حکومتی که قائل به ترجمان و گفتمان بومی و بین المللی نبوده و نیست می تواند در قامت شاکی پرونده در دادگاه های بین المللی حاضر شود؟»
و باز پرسشی دیگر؛
با توجه به نقض فاحش موازین بین المللی توسط جمهوری اسلامی آیا در صورت اقدام برای شکایت از اسراییل دادگاههای جهانی برای متشاکی(جمهوری اسلامی) مشروعیت حقوقی قائل خواهند بود؟!
شوربختانه سیستم #لجاجت_ایدئولوژیک با کل جهان و #غربالگری_عقیدتی سبب گردید تا «شکایات به حق ایران» راه به جایی نبرند و نه تنها دادخواهی جهانی صورت نمی پذیرد بلکه، جایگاه دیپلماتیک ایران در ضعیف ترین نقطه ی خود قرار گرفته است!
و اگر به قول نمایندگان سپاه؛ #انتقام_سخت در کار باشد و یا به روایت قرائتی؛ #منش_حسنی بگیریم و سکوت کنیم هیچ تفاوتی در برخورد دیپلماتیک با ما رخ نخواهد داد و این حادثه(انهدام کنسولگری جمهوری اسلامی در سوریه) شکست اقتدار منطقه را در پی خواهد داشت!
جمهوری اسلامی از یک سو با مناقشات گروه های همسوی سیاسی بر سر تصاحب قدرت در نبرد است و از سوی دیگر مردمی خشمگین و ناراضی را مقابل خود می بیند،و جدای دو سوی یاد شده فشارهای تحریم های جهانی و احتمال بالای پیروزی ترامپ و جمهوری خواهان و تضعیف نفوذ حکومت در عراق و سوریه و لبنان شرایط نامساعد سیستم حکومتی را بغرنج تر از پیش گردانده است و رقابت بر سر جایگزین رهبری و اساسا بقای حکومت اسلامی در گرو حل و گشودن چندین گره ی کور یادشده می باشد که در خوشبینانه ترین حالت بعید می دانم حکومت و دولت ایران در خطر سقوط یا تضعیف بی سابقه قرار نگیرد!
